Hvítasunna

Sumarið er komið, og hvað er betra en íslensk sveitasæla?

Hitinn fór upp að 22°c í skugganum , bara dásamlegt. 

Eftir að við tókum inn rafmagnið í bústaðinn er hægt að leyfa sér ýmislegt sem ekki hægt var áður. Baka vöfflur er eitt af því, og auðvitað var Litlimann með vökult auga á öllum framkvæmdum.

Og svo var svo skemmtilegt að týna upp "blómin sem eru út í beði" en honum fannst furðulegt hvað þau voru fljót að "sofna aftur" þ.e. þau fölnuðu ;-)

Eftir að Litlimann var sofnaður fór ég í gönguferð um sveitina ásamt prinsessu #2 og nú er hægt að kaupa egg beint frá bóndanum. Ooh , það er svo gaman, ganga yfir móana, heyra í fuglunum og njóta langra daga. Þessi mynd er tekin kl. 21.30 !

Reyndar þarf maður heldur betur að borga fyrir dásemdirnar en hvernig er hægt að standast til dæmis þessi egg ?

 Svo flottar umbúðir og eggin langt frá því að vera slétt og felld líkt og þau sem eru frá risahænsnabúunum.

Og að sjálfsögðu var heklið ekki langt undan í hvíldinni. Hlakka til þegar þessi hekltilraun fer að verða endanleg.

Heklaðgraff

Ég var búin að heyra utan af mér að það væri í tísku að graffa hekl út um allan bæ.

Þetta graff er í garðinum við Ásmundarsafn í Reykjavík.

En graffið var ekki það sem stóð upp úr, þó að það væri sérstakt og flott , heldur Ásmundarsafnið sjálft.

Ég varð barasta alveg heilluð. Sýningin innandyra er sko vel heppnuð.  Sýningarskráin sem ég fékk við innganginn er með þeim flottari sem ég hef fengið. Ég fór heim, las hana vel yfir og langaði til að vita meira um þennan merkilega listamann. Að mínu mati eiga söfn að vera þannig, þ.e. þau veki forvitni og að mann langi til að koma aftur og sjá meira.

Litlimann átti reyndar erfitt með að halda að sér fingrum innandyra en úti í garðinum er hægt að príla og koma við listaverkin að vild. Svo vorum við með nesti og teppi með okkur og í garðinum eru fínir bekkir til að fá sér piknik. Það er eitthvað svo spennandi að hafa með sér nesti og borða úti í stórborg.

Heklað barnateppi

Ég gerði þetta teppi fyrir jól en var einhvern veginn alltaf að velta fyrir mér stærðinni. Einhvern veginn alltaf of lítið. Var að nota garnafganga í það og nú síðast var ég að setja rendur á kantinn upp á von og óvon að það myndi ná allan hringinn. Teppið mælist nú 54x85 cm og verður það ekki stærra. Mér finnst sjálfri best að nota minni teppin til að vefja um lítil kríli, og svo er miklu þægilegra þvo þau og þerra.

Fröken Rúlla

Á fimmtudagskvöld var komið að því. Fröken Rúlla skyldi koma í heiminn. Hún yrði þó ekki gerð af Meistarans höndum ...en því sem næst.

Nú var allt lagt undir. Öll þekking og kunnátta síðustu ára lögð saman. Allt sem búið var að læra um heklið síðasta árið. Útsaumssporin síðan í grunnskóla rifjuð upp. Teikningarnar á borðinu skoðaðar í þaula og efni allt saman komið.

Kvöldið fór í að skapa það sem allt byggðist á. Undir miðnætti var skaparinn orðinn býsna þreyttur en áfram skyldi haldið næsta kvöld.

Næsta kvöld var erfitt. Ekki var útlit fyrir að teikningarnar væru eins og skaparinn vildi. Ekkert passaði saman. Fröken Rúlla var bjargað frá ruslatunninni á einhvern undaverðan hátt. Kannski englar skaparans hafi tekið í taumana ?

En svo datt einhvern veginn allt saman. Aðstoðarmenn skaparans stóðu á hliðarlínunni og hvöttu hann til dáða. "Hvar er takkinn ?" sagði Litli aðstoðarmaðurinn sem varð til þess að skaparinn hélt sínu striki.
Skaparinn varð reyndar að sinna ýmsum öðrum skylduverkum inn á milli því ekki virðist heimurinn geta án hans verið.

En svo... TaDaddarRra !!!


Fröken Rúlla

Svo ósköp smá. Hefur reyndar ekki hendur eða fætur en kemst örugglega á milli staða á litlu hjólunum sínum eða fær far í litlum lófa.

Andlitið góðlegt og á sama tíma svo óspillt og hreint. Og ávallt með bros á vör.

Þrátt fyrir stirðlegt og vélmennislegt útlit hefur Frökun Rúlla hjartað á réttum stað sem stanslaus áminning um það að útlitið og geta hvers og eins skipta ekki mestu máli heldur hlýjan og hjartalag sem býr að baki.

Skipulagt kaos.

Dágóður tími fer á þessu heimili að leita að hlutum. "mamma, hvar er þetta, hvar er hitt" er algeng spurning sem æruverðug moi á að finna sí og æ.

Sumt er hægt að hafa í röð og reglu en kryddskúffan er fljót að fara í drasl og lengi verið að finna rétta kryddið og í amstri dagsins má maður ekki neinn tíma missa - þá styttist tíminn sem maður hefur til að hekla !

Og svona leit kryddskúffan út áður en límmiðar og tiltekt hófst ...

...og svona eftir á. Ég merkti ofan á kryddið með ódýrum hvítum límmiðum, þegar kryddið er búið er svo hægt að hirða lokið og setja á nýjan stauk.

Ég er ekki frá því að þetta sé betra, að minnsta kosti sagði ektamann: "vóÓó, góð hugmynd hjá þér" þegar hann leitaði að grillkryddinu.

Gleðilegt sumar.

Eftir harðann vetur - mestmegnis þó veðurfarslega séð - er vonandi komið sumar. Dagurinn leið þó mestmegnis við að taka til í garðinum, þvo þvotta eftir ælupest og hafa ofan af fyrir Litla mann. Laumaðist stutt í heklið meðan Litli mann fékk sér kríu. Fékk svo heimsókn góðra vina. Það verður eitthvað svo mikið úr deginum þegar maður á góða stund með vinum.

FERMING

Jæja, þá er búið að ferma frumburðinn.

Það er búið að vera mörg handtökin við undirbúninginn og ótrúlegt hvað það er búið að vera mikið um alls konar viðvik og dúllerí.

Slatti af bakstri. Hundrað + af Sörum. Ég er orðin býsna góð að græja þær, millikremið er samt það sem þarfnast mestrar alúðar.  En góðar eru þær.  Muffins er sívinsælt en sérstaklega hjá yngri kynslóðinni. Og skreytiþörfinni er vel hægt að fullnægja með fullt af kökuskrauti og smjörkremi.

Skreytingar. Eins og góð vinkona sagði ef það stendur "fermingar -" fyrir framan þá er búið að sprengja upp verðið á vörunni. Ég lagði mig eiginlega fram um að sneiða fram hjá slíku og finna eigin leiðir.  Ég fékk kertin ódýr í Pier búðinni og borða og bönd í skólavörudeildinni í gömlu Skólavörubúðinni, A4 held ég að það heiti í dag. Að velja sér grunnlit, fjólubláan í þessu tilfelli sameinaði þemað og gaf heildstæðan svip.

Aðfengnar veitingar.  Þó ég sé nokkuð góð í bakstri er sumt sem ég hef ekki lagt í, fyrir utan að ég er engin ofurkona sem kemst yfir allt.  Fermingartertuna pantaði ég hjá bakaranum, fór með kökudiskinn 8 dögum fyrir fermingu og bað um eitt stykki köku á diskinn. Það er alltaf gaman að hafa marsipan tertu en gott er að hafa hugfast að hafa hana ekki of stóra. Þessi terta er ætluð fyrir ca. 20 manns en af gefinni reynslu þá er þessi stærð af tertu fyrir mun fleiri.

Ekki er hægt að sleppa að minnast á hjálp mömmu við pönnukökugerð og tengdamömmu við flatkökusmurningu.

Takk æðislega !

Fermingarbarnið. Að sjálfsögðu var búið að finna rétta kjólinn og réttu skóna nokkru fyrir fermingu. Það var búið að þræða allar tuskubúðirnar í Reykjavík en svo fannst þetta í heimabyggð. Allaf gott að versla heima, það skiptir mig allaveganna miklu máli.

"Nauðsynlegt" er að fara í prufugreiðslu svo allt gangi nú eftir áætlun á stóra deginum.

En þrátt fyrir hið veraldlega stúss þá er athöfnin það sem skiptir mestu máli. Athöfnin í Keflavíkurkirkju var sérstök, falleg, lífleg og umfram allt minnistæð, fyrir mig sem foreldri og að fallega stúlkan mín hafi valið að standa frammi fyrir guði og mönnum og ákveðið að tilheyra söfnuðinum sem hún var skírð til.

E.s. Þessi mynd verður að fljóta með til að sýna að þrátt fyrir allt stússið og hátíðleikann var litli mann á því að það væri mikilvægt að mála pallinn á fermingardaginn. Hann er nú býsna reffilegur með silkibindi og í gúmmístígvélum upptekinn í hörkuvinnu.

E.s.2. Ég vil þakka öllum sem komu til okkar á þessum degi, sendu okkur skeyti eða voru með okkur í huga þar sem um of langan veg var að fara. Takk fyrir.