Ívaf
"Orðið er mjög íslenskt og vísar í aldagamla þekkingu sem var mikilvæg fyrir afkomu okkar, vefnaðinn eða þann þráð, ívafsþráðinn, sem myndar bindingu við uppistöðuþræðina í vefstólnum þannig að úr verður voð, sem er einn mikilvægasti þátturinn í tilveru manneskjunnar, það að eiga voð í fatnað. Orðið hefur ljóðræna íhlutun og það bindur saman orð, stemmningu eða merkingu og myndar heildræna sýn, eins og t.d…. með léttu ívafi, ….blandað ívafi, ….. matur með indversku ívafi, …… með Harry Potter ívafi o.s.frv. Það lætur lítið yfir sér en myndar stóra samstæða heild í íslensku máli …… með ívafi …. þá þarf ekki að segja meir, það skilst við hvað er átt. Þó segir það kannski ekki alla söguna, það vinnur á, eins og framgangur vefnaðarins, orðið hvetur þannig til skapandi hugsunar, maður þarf að ímynda sér, vefa sinn eigin vef, til að átta sig á niðurstöðunni og þannig er líka orðið, ívaf, ófyrirsjáanlegt."
Það er sérkennilegt hvað það er stundum erfitt að koma frá sér því sem maður vill segja.
Það reynist enn erfiðara fyrir mig að skrifa hugsanir niður.
Hvað þá að birta það hér í litla horninu á alheimsvefnum.
Því er ekki er hægt að neita að sumarið á þessum bæ hefur verið nokkuð strembið. Það er margt sem hefur áhrif. Börnin eru að vaxa úr grasi og taumurinn verður sífellt lengri.
Prinsessan á bænum fer á næstu dögum til höfuðborgarinnar til að byrja nám í framhaldsskóla og í frekara dansnám. Hún fékk "fullorðinsvinnu" í sumar sem þýðir að hún þarf að standa sína plikt. Það er sko ekkert elsku mamma þar. Hún hefur líka verið að læra á bíl og hún finnur þar, held ég, aukið frelsi. Þá er bara að vona að hún kunni að höndla það og að það sem hún hefur lært í heimahúsum muni fylgja henni í því sem hún tekur sér fyrir hendur.
Miðjubarnið, sunddrottningin, er lika að fullorðnast. Er að komast á fermingaraldurinn. Það er nú ekkert smávegis. Það sem af er þessu ári er hún meira að segja búin að fara út fyrir landsteinana þrisvar sinnum án okkar. Tvær keppnisferðir og ein æfingaferð með sunddeildinni. Eitt landsliðsverkefni í sundi, hvorki meira né minna. Mitt hlutverk er sem áður að fylla á ísskápinn og þvo þvotta. Ég get sko alveg fullvissað ykkur um að hér er þvottavélin mikið notuð þegar æfingarnar hjá henni eru í kringum 12 á viku. Slatti af handkæðum það.
Litlimann er líka að hefja nýjan leikhluta. Hann hætti í leikskólanum í júní og ætlar að byrja í 1. bekk eftir nokkra daga. Elsku litli drengurinn minn orðinn svo stór. Hann er voða spenntur fyrir þessu öllu saman en á sama tíma skilur hann (skiljanlega) ekki þetta alveg. Að fara einn í skólann. Passa upp á dótið sitt sjálfur. Eignast nýja vini með gleði og sorgum sem fylgir vináttu.
Hvar stend ég svo? Nú er nýtt skólaár að hefjast í kennslu. Hvaða breytingar verða? Af gefinni reynslu er hvert skólaár sérstakt. Nýjir nemendur, nýjir samstarfsmenn og nýtt umhverfi sem er sífellt að breytast. Það sem þótti ágætt í gær er ekki endilega það besta á morgun.
Þannig er nú það. Breytingar.
Ívaf...
...orðið hvetur þannig til skapandi hugsunar, maður þarf að ímynda sér, vefa sinn eigin vef, til að átta sig á niðurstöðunni og þannig er líka orðið, ívaf, ófyrirsjáanlegt."
Posted with Blogsy