16. ágúst 2014
9. ágúst 2014
Ívaf
"Orðið er mjög íslenskt og vísar í aldagamla þekkingu sem var mikilvæg fyrir afkomu okkar, vefnaðinn eða þann þráð, ívafsþráðinn, sem myndar bindingu við uppistöðuþræðina í vefstólnum þannig að úr verður voð, sem er einn mikilvægasti þátturinn í tilveru manneskjunnar, það að eiga voð í fatnað. Orðið hefur ljóðræna íhlutun og það bindur saman orð, stemmningu eða merkingu og myndar heildræna sýn, eins og t.d…. með léttu ívafi, ….blandað ívafi, ….. matur með indversku ívafi, …… með Harry Potter ívafi o.s.frv. Það lætur lítið yfir sér en myndar stóra samstæða heild í íslensku máli …… með ívafi …. þá þarf ekki að segja meir, það skilst við hvað er átt. Þó segir það kannski ekki alla söguna, það vinnur á, eins og framgangur vefnaðarins, orðið hvetur þannig til skapandi hugsunar, maður þarf að ímynda sér, vefa sinn eigin vef, til að átta sig á niðurstöðunni og þannig er líka orðið, ívaf, ófyrirsjáanlegt."
Það er sérkennilegt hvað það er stundum erfitt að koma frá sér því sem maður vill segja.
Það reynist enn erfiðara fyrir mig að skrifa hugsanir niður.
Hvað þá að birta það hér í litla horninu á alheimsvefnum.
Því er ekki er hægt að neita að sumarið á þessum bæ hefur verið nokkuð strembið. Það er margt sem hefur áhrif. Börnin eru að vaxa úr grasi og taumurinn verður sífellt lengri.
Prinsessan á bænum fer á næstu dögum til höfuðborgarinnar til að byrja nám í framhaldsskóla og í frekara dansnám. Hún fékk "fullorðinsvinnu" í sumar sem þýðir að hún þarf að standa sína plikt. Það er sko ekkert elsku mamma þar. Hún hefur líka verið að læra á bíl og hún finnur þar, held ég, aukið frelsi. Þá er bara að vona að hún kunni að höndla það og að það sem hún hefur lært í heimahúsum muni fylgja henni í því sem hún tekur sér fyrir hendur.
Miðjubarnið, sunddrottningin, er lika að fullorðnast. Er að komast á fermingaraldurinn. Það er nú ekkert smávegis. Það sem af er þessu ári er hún meira að segja búin að fara út fyrir landsteinana þrisvar sinnum án okkar. Tvær keppnisferðir og ein æfingaferð með sunddeildinni. Eitt landsliðsverkefni í sundi, hvorki meira né minna. Mitt hlutverk er sem áður að fylla á ísskápinn og þvo þvotta. Ég get sko alveg fullvissað ykkur um að hér er þvottavélin mikið notuð þegar æfingarnar hjá henni eru í kringum 12 á viku. Slatti af handkæðum það.
Litlimann er líka að hefja nýjan leikhluta. Hann hætti í leikskólanum í júní og ætlar að byrja í 1. bekk eftir nokkra daga. Elsku litli drengurinn minn orðinn svo stór. Hann er voða spenntur fyrir þessu öllu saman en á sama tíma skilur hann (skiljanlega) ekki þetta alveg. Að fara einn í skólann. Passa upp á dótið sitt sjálfur. Eignast nýja vini með gleði og sorgum sem fylgir vináttu.
Hvar stend ég svo? Nú er nýtt skólaár að hefjast í kennslu. Hvaða breytingar verða? Af gefinni reynslu er hvert skólaár sérstakt. Nýjir nemendur, nýjir samstarfsmenn og nýtt umhverfi sem er sífellt að breytast. Það sem þótti ágætt í gær er ekki endilega það besta á morgun.
Þannig er nú það. Breytingar.
Ívaf...
...orðið hvetur þannig til skapandi hugsunar, maður þarf að ímynda sér, vefa sinn eigin vef, til að átta sig á niðurstöðunni og þannig er líka orðið, ívaf, ófyrirsjáanlegt."
23. júlí 2014
Gluggaveður
Því miður er veðrið ekki að lagast, enn blautt og svakalega þungbúið alla daga. Þessa fáu stundir sem hefur stytt upp hef ég þó farið í stuttar ferðir og verið komin heim aftur fyrir kvöldmat. Á safnadaginn fórum við mamma og Litlimann út í Gróttu og skoðuðum Nesstofu. Það var áhugavert að skoða og Litlimann hafði gaman af smáverkefnum sem Þjóðminjasafnið hefur útbúið fyrir yngstu gestina.
Annan dag fórum við í Álafosskvosina. Við gengum um og Litlimann naut sín svolitla stund í leiktækjum og síðan fórum við og fengum okkur að borða á kaffihúsinu í Kvosinni.
Sniðugt var að á boðstólnum var mjög góður ofnbakaður fiskur þar en við borðuðum á Tveir vitar í Garðinum nokkrum dögum seinna og þar var líka boðið upp á fisk. Ég vona bara að þetta verði meira stefnan á íslenskum veitingastöðum, að þeir bjóði upp á góðan fisk. Ég meina það er verið að kvarta undan skorti á nautakjöti, því ekki þá að bjóða upp á fisk sem við eigum nóg af. Ennþá.
Annars eru dagarnir fljótir að líða, það er nóg að gera hér heima svona eins og að taka til í geymslunni. Almenn heimilisstörf eru líka þarna, ekkert sumarfrí með það.
Prinsessan fékk vinnu í frystihúsi í Garðinum svo að það er nóg að gera að koma henni til og frá vinnu. Hún hefur verið að mæta suma morgna fyrir kl. 6.00 og koma heim um miðnætti. Þá er ekki um neitt annað að ræða en að skutla henni.
Þetta hefur í för með sér að það er hægt að fá smá frið við handavinnuna á furðulegustu tímum.
miðvikudagur kl. 06.00 |
Prjónaskapurinn hefur líka náð nýjum hæðum ;)
Sumir eru að prjóna borðtuskur en ég ...
....prjóna utan um golfkylfur.
Jebb, alveg orðin klikk ;)
19. júlí 2014
Allt í köku
Í áframhaldandi rigningartíð erum við Litlimann búin að baka endalaust af kökum. Sunddrottningin er einnig orðin vel liðtæk í eldhúsinu en hún er núna í tveggja vikna sumarfríi frá sundi og gerir því lítið annað þessa dagana en að borða og sofa.
Ef þig langar til að skella í möffins þá klikkar þessi uppskrift seint:
Jógúrt möffins
150 gr smjörlíki
2 bollar sykur
3 egg
2 1/2 bolli hveiti
1/2 tsk matarsóti
1/2 tsk salt
1 tsk vanilludropar
1 dós kaffijógúrt - tæpir tveir desilítrar ef þig langar til að prófa einhverja aðra tegund, sem virkar alveg jafnvel.
100 gr súkkulaðispænir
Hitið ofninn í 200°c
Gott að hræra fyrst saman smjörlíki, sykur og egg svolitla stund
Bætið restinni út í og hrærið vel
Ég set að lokum súkkulaðið varlega saman við með sleif. Það er líka hægt að skipta út súkkulaði og setja hnetur eða frosin ber, bara svona eftir því hvað er til í skápunum ;)
Bakið í ca. 15 mínútur - allt eftir því hversu mikið er í hverju möffinsformi.
Uppskrift dugar í uþb. 22 muffins
Verði ykkur að góðu
11. júlí 2014
8. júlí 2014
sjö rigningardagar
sunnudagur - húsfreyjan sjálf á afmæli. ég get ekki verið með einhverjar stórkostlegar yfirlýsingar yfir hvað dagurinn var æðilegur. ég dreif mig á fætur því að á þessum bæ er ekki í boði að liggja lengi og kúra. ákvað að skella í skúffuköku og dreif uppþvottavélina í gang því ekki hafði verið hugað að því í kvöldið áður. nema hvað helv...vélin bilaði, sló út allt rafmagn í eldhúsi. til að gera leiðinlega sögu stutta þá var ekkert annað í stöðunni en að snúa sér að sjónvarpsglápi og bíða þolinmóð eftir rafvirkjanum sem auðvitað var upptekinn við annað verk. ég hafði þó bakað mér köku daginn áður sem bragðaðist mjög vel og góðri vinkonu sem rak inn nefið í hressingargöngu fannst það líka. heimilisfólkið hélt sig aftur á móti við súkkulaðiköku úr bónus.
kaka forstjórans |
mánudagur - ég tók ákvörðun um að láta verða eitthvað úr deginum og dreif mig í hjólatúr með Litlamann. í þetta sinn fórum við inn nýuppgert hús og mynjasafn í eigu bæjarins. safnið er áfast við listasal bæjarins þar sem við fórum í síðasta mánuði á afmælissýningu leikskólabarna. safnið er alltaf að verða betra og betra og helsti kosturinn við það að þar úir og grúir ekki öllu saman heldur er allt fallega uppsett og hver hlutur fær að njóta sín. í sýningasalnum er núna verið að sýna verk eftir Karólínu Lárusdóttur, mjög skemmtileg sýning sem ég verð að fara aftur til að skoða betur.
og svona til að fullkomna daginn þá var hægt að gera við uppþvottavélina fljótt og örugglega. ótrúlegt hvað eitt pínulítið plaststykki getur gert til að bjarga geðheilsu húsfreyjunnar.
þriðjudagur - dreif mig í andlitsbað og smá dekur sem væri ekki frásögur færandi nema hvað að það tók mig 11 mánuði að panta tíma og drífa mig af stað. mmm, mjög svo ljúft, kannski maður dröslist til að gera þetta oftar.
ákvað síðan að skutla regnfötunum og fötum til skiptanna í skottið á bílnum og dreif mig í sveitina. það byrjaði ekki vel því að það var nú hreinlega óveður á leiðinni og á tímabili var ég að hugsa um að snúa við því að mér er ekki vel við að ferðast ein með Litlamann í vondu veðri. í bústaðnum var grenjandi rigning og höfðu þakrennurnar ekki undan. þá var lítið annað hægt að gera en að púsla, drekka pilsner sem ég fann í skápnum eftir tengdapabba og sætta sig við glataða sjónvarpsdagskrá. handavinnan var heldur ekki langt undan.
miðvikudagur - rigning rigning rigning. lítið annað hægt að segja en það reynir á þolrifin að finna eitthvað fyrir Litlamann að gera í svona veðri. blessunarlega þarf ekki að vera þurrt til að fara í heita pottinn.
fimmtudagur - það léttir aðeins til og við drífum okkur í húsdýragarðinn í Slakka. ágætt og alls ekki yfirfullt af gestum, fólk kannski ekki búið að fatta að það er hætt að rigna...nú eða bara hafa gefist upp og komið sér heim í borgina. það var líka alveg að fara að gerast hjá okkur líka en þegar kemur smá sólarglenna og sér í heiðan himinn þá hugsar maður: æj þetta er nú ekki svo slæmt.
okkur tókst til dæmis að kíkja inn í eina sveitakirkju sem var svo falleg og birtan alveg mögnuð í uppsveitunum þegar styttir upp.
föstudagur - ákvað að halda kyrru fyrir og reyndi aðeins að slá grasið við bústaðinn. reyndi það en þvílíkur frumskógur, það þarf eitthvað að skoða það að útvega stórtækari vinnuvélar en litla krúttlega rafmagnsláttuvél. nú eða bara lýsa frati á þetta og gerast snillingar í að blása sápukúlur.
laugardagur - prinsessa #1 , sunddrottingin og húsbóndó ákveða að koma í sveitina í sólarhringsheimsókn. grillið dregið fram, sullað í pottinum, húsbóndó settur í smáverkefni sem þörf var á að græja í bústaðnum eins og að kítta í göt og setja nýjar lamir. renndum aðeins niður að Apavatni en þangað höfum við aldrei komið þrátt fyrir að vera aðeins í 20 mínútna akstri frá bústaðnum.
við renndum ekki fyrir silung en leystum það með því að kaupa hann bara beint af bóndanum. nú verður bara japlað á silung ofan á brauð næstu daga. ekki amalegt það.
26. júní 2014
Sumarfrí
Ég hef ekki miklar væntingar til góðrar veðráttu á pallinum hér heima.
Ég stóðst þó ekki mátið og keypti mér stórglæsilega sumarstóla til að hafa við
gamla sófaborðið frá tengdó. Kannski verður hægt að drekka morgunkaffið í morgunsólinni einn dag án húfu og vettlinga þetta sumarið. Kannski.
Okkur tókst nú samt eitt síðdegið að skella í okkur vöfflum í skjóli hússins milli þess sem bletturinn túnið var slegið. Ég meina það er barasta aldrei þurrkur (mjög svo blautur júní) og þegar styttir upp þá er sko vissara að draga út sláttuvélina.
En þetta er svo sem allt í lagi, þetta veður. Það er alveg hægt að finna sér eitthvað að gera. Litlimann er búinn að vera í sundskóla núna í júní, svona rétt til að undirbúa hann fyrir skólasundið. Hann er búinn að vera voða duglegur og svei mér ef að hann er ekki sífellt að bæta tímann við að þurrka sér/klæða sig sjálfur. Það er allaveganna á hreinu að ég fer ekki með honum þegar hann þarf að bjarga sér sjálfur í 1.bekk.
Við fórum líka saman í golf á sunnudaginn var.
Litlimann var ófeiminn við að sveifla kylfunni sem reyndar var alltof stór fyrir hann.
Þessi mynd er eitthvað svo lýsandi fyrir alltjént þessa ferð, Litlimann að berjast við að hitta boltann og húsbóndinn út í móa að leita að boltanum sínum...eða mínum!?!
Svo er líka hægt að dunda við ýmislegt sem er óklárað og/eða hefur setið á hakanum.
Ég hef verið að dunda mér við pínulítið heklað teppi. Það átti ekki að verða neitt, það er að segja ég var að kenna einni í vinnunni að hekla og brátt voru dúllurnar orðnar nokkrar svo að ég ákvað að drífa í að hekla þær saman.
Ég hef líka verið að lesa eitthvað annað en vinnutengt. Ég var að lesa Ljósmóðirin eftir Eyrúnu Ingadóttur. Alveg ljómandi góð bók sem er byggð á sögulegum grunni.
Mér finnst líka voða gaman að koma við í nytjamarkaðinum og þar leynist stundum gersemar. Ég meina ég fékk listaverkabókina um Luisu á 200 kr. Heppin ég. Ég sver það, bókin hefur ekki einu sinni verið opnuð. Ég hef lengi aðdáandi verka hennar og nokkrum sinnum gluggað í bókina á bókasafninu. Litirnir og myndefnið er svo frábært hjá henni. Svo er líka hægt að velta fyrir sér ferli hennar. Hvernig í ósköpunum stendur á því að hún var/er svo lítið þekkt? Það má velta því fyrir sér að ástæðan hafi kannski verið af því að hún var kona?
Það er líka stutt í léttlestrarefnið. Ég fann t.d. þetta gamla Burda prjónablað á nytjamarkaðinum. Útgefið 1982. Ég á svo sem ekki eftir að gera neitt úr því frekar en úr Lopabæklingunum sem ég fékk sent frá aldraðri frænku sem var handmenntakennari. Henni var hugsað til mín því að nú er hún að losa sig við uppskriftirnar/handavinnubækurnar og var svo ánægð með prjónaða sjalið sem ég sendi henni á aðventunni. Því miður er hún að verða alveg blind og getur ekki lengur gert handavinnuna sína. Aww...
Þetta er allavega fjársjóður í mínum huga og verður geymt sem slíkt.
Gerast áskrifandi að:
Færslur (Atom)