Lífsins ólgusjór.

Eitt sinn var skipstjóri sem hafði ferðast um mikinn ólgusjó.

Tugi ára hafði honum þó tekist að sigla heimsins höf án

teljandi vandræða.

Ávallt hafði honum tekist að koma áhöfn sinni heilli að landi aftur.

Í skipi sínu geymdi skipstjórinn læstan kistil. 

En enginn vissi hvað var í kistlinum en stundum sáu skipsverjar hann 

ljúka honum upp en ekki vildi skipstjórinn sýna hvað

var í kistlinum. 

Á gamalsaldri féll svo skipstjórinn frá og þá gafst tækifæri til að kanna

hvað væri í kistlinum og sjá sannleikann.

Í honum var ekkert nema lítill bréfmiði.

Á honum stóð:

 "Stjórnborði til hægri, bakborði til vinstri"

Þessa sögu sagði pabbi stundum og ég hafði svo sem engan skilning á því hvað hún táknaði.

Ef hún táknaði þá eitthvað.

En í lífsins ólgusjó er það einfalda sem skipti máli, 

bara svona rétt til að minna mann á að þrátt fyrir erfiðleika og vanda er alltaf "skilaboð" sem gott er að hafa til vísa veginn.

Á aðventu 2012

Eins og oft áður er desember mánuður mikilla anna. 

Einhverra hluta vegna gefst lítill tími til alls sem á að gera

en einhvern veginn smellur allt saman.

Í byrjun desember brunuðum við upp í Vindáshlíð til að velja okkur jólatré.

Við höfum talað um að fara í mörg ár en nú létum við verða af því

Og þetta hitti alveg í mark fyrir utan frosnar tær og fingur  og samdóma álit 

allra að þetta verði gert aftur fyrir næstu jól

Frá Vindáshlíð, Írafell og Skálafell í bakgrunni

Auðvitað var "rétta" tréð falið lengst inni í skógi og

þrautinni þyngri að koma því niður á veg.

Tréð varð líka að vera STÆRSTA og BESTASTA tréð.

Ég held að það hafi verið búið að saga neðan af því hátt í þrjá metra

þegar það var komið í jólatrésfótinn.

Svo hefur verið bakað á S34. Ég baka nú reyndar allan ársins hring

en það er eitthvað svo galið og um leið skemmtilegt að hafa klístraða

fingur með í bakstrinum.

En eitt stykki handarbrák varð líka að vera með á aðventu.

Voðalega varð prinsessa #2 súr yfir því að geta ekki tekið þátt í öllu 

og þá sérstaklega að missa af aðventusundmótum. 

En þetta hefði getað verið verra, vel sloppið í þetta sinn.

Stundum gafst tækifæri til að ganga frá lausum endum.

Þessar dúllur gerði ég í sumar

en hafði sleppt því að ganga frá endum.

Svo voru Aðeins fleiri endar að ganga frá á haustteppinu.

En við gátum líka notið jólaljósanna sem allir hinir hafa lagt mikinn metnað í.

Aðfangadagskvöld rann svo upp öllum að óvörum með kalkún og öllu tilheyrandi.

Það var úrvinda húsfreyja sem fór að sofa þá nóttina.

Í lok árs er svo hefð fyrir því að líta yfir farinn veg.

Þegar ég skoða dagbókarfærslur ársins sé ég hversu mikið ég

hef áorkað. Og er barasta nokkuð stolt.

Stolt af fjölskyldunni minni og fallega heimilinu okkar. 

Ég óska fjölskyldu og vinum nær og fjær ...

... GLEÐILEGT NÝTT ÁR.

Dúlla

Hálstau

Ég veit ekki hvort að orðið trefill sé nógu fallegt yfir það sem ég var að ljúka við.

Uppskriftina að þessari dásemd er að finna í haustblaði Interweave Crochet.

Tær snilld.

Jólin nálgast.

Ég vil svo gjarnan halda öllu innan skynsamlegra marka á aðventu. 

Það er svo auðvelt að ætla að gera ALLT fyrir jólin.

Þá er gott að staldra við og spyrja hvað er það sem skiptir máli.

Þessi pistill hér þörf áminning.

Haust teppi

Garnið: Woolcott frá Hjertegarn

Uppskriftin: Af Raverly
Rakti upp 3x grunnröð, las vitlaust og var ekki sátt við lengdina 

Teppið fær að koma með á helstu viðburði. Sundæfing

Kúritími eftir langan vinnudag

Við sjónvarpið
Vinsamlegast leiðið hjá ykkur teppið sem bíður úrvinnslu á stólbakinu

Leikið saman

Komin með 25 %