Ögn 

Oggupínulítið teppi sem ég drattaðist til að ganga frá endum á, hekla kant, þvo og taka mynd af í kvöldsólinni. 

Stærð: 55x70 cm

Garn: Kambgarn

Uppskrift: Dúlluna er hægt að finna á netinu 

en kanturinn er úr bókinni Around the corner, crochet borders eftir Edie Eckman.

sjö rigningardagar

sunnudagur - húsfreyjan sjálf á afmæli. ég get ekki verið með einhverjar stórkostlegar yfirlýsingar yfir hvað dagurinn var æðilegur. ég dreif mig á fætur því að á þessum bæ er ekki í boði að liggja lengi og kúra. ákvað að skella í skúffuköku og dreif uppþvottavélina í gang því ekki hafði verið hugað að því í kvöldið áður. nema hvað helv...vélin bilaði, sló út allt rafmagn í eldhúsi. til að gera leiðinlega sögu stutta þá var ekkert annað í stöðunni en að snúa sér að sjónvarpsglápi og bíða þolinmóð eftir rafvirkjanum sem auðvitað var upptekinn við annað verk. ég hafði þó bakað mér köku daginn áður sem bragðaðist mjög vel og góðri vinkonu sem rak inn nefið í hressingargöngu fannst það líka. heimilisfólkið hélt sig aftur á móti við súkkulaðiköku úr bónus.

kaka forstjórans

mánudagur - ég tók ákvörðun um að láta verða eitthvað úr deginum og dreif mig í hjólatúr með Litlamann. í þetta sinn fórum við inn nýuppgert hús og mynjasafn í eigu bæjarins. safnið er áfast við listasal bæjarins þar sem við fórum í síðasta mánuði á afmælissýningu leikskólabarna. safnið er alltaf að verða betra og betra og helsti kosturinn við það að þar úir og grúir ekki öllu saman heldur er allt fallega uppsett og hver hlutur fær að njóta sín. í sýningasalnum er núna verið að sýna verk eftir Karólínu Lárusdóttur, mjög skemmtileg sýning sem ég verð að fara aftur til að skoða betur.

og svona til að fullkomna daginn þá var hægt að gera við uppþvottavélina fljótt og örugglega. ótrúlegt hvað eitt pínulítið plaststykki getur gert til að bjarga geðheilsu húsfreyjunnar.

þriðjudagur - dreif mig í andlitsbað og smá dekur sem væri ekki frásögur færandi nema hvað að það tók mig 11 mánuði að panta tíma og drífa mig af stað. mmm, mjög svo ljúft, kannski maður dröslist til að gera þetta oftar. 

ákvað síðan að skutla regnfötunum og fötum til skiptanna í skottið á bílnum og dreif mig í sveitina. það byrjaði ekki vel því að það var nú hreinlega óveður á leiðinni og á tímabili var ég að hugsa um að snúa við því að mér er ekki vel við að ferðast ein með Litlamann í vondu veðri. í bústaðnum var grenjandi rigning og höfðu þakrennurnar ekki undan. þá var lítið annað hægt að gera en að púsla, drekka pilsner sem ég fann í skápnum eftir tengdapabba og sætta sig við glataða sjónvarpsdagskrá. handavinnan var heldur ekki langt undan.

miðvikudagur - rigning rigning rigning. lítið annað hægt að segja en það reynir á þolrifin að finna eitthvað fyrir Litlamann að gera í svona veðri. blessunarlega þarf ekki að vera þurrt til að fara í heita pottinn.

fimmtudagur - það léttir aðeins til og við drífum okkur í húsdýragarðinn í Slakka. ágætt og alls ekki yfirfullt af gestum, fólk kannski ekki búið að fatta að það er hætt að rigna...nú eða bara hafa gefist upp og komið sér heim í borgina. það var líka alveg að fara að gerast hjá okkur líka en þegar kemur smá sólarglenna og sér í heiðan himinn þá hugsar maður: æj þetta er nú ekki svo slæmt. 

okkur tókst til dæmis að kíkja inn í eina sveitakirkju sem var svo falleg og birtan alveg mögnuð í uppsveitunum þegar styttir upp.

föstudagur - ákvað að halda kyrru fyrir og reyndi aðeins að slá grasið við bústaðinn. reyndi það en þvílíkur frumskógur, það þarf eitthvað að skoða það að útvega stórtækari vinnuvélar en litla krúttlega rafmagnsláttuvél. nú eða bara lýsa frati á þetta og gerast snillingar í að blása sápukúlur.

laugardagur - prinsessa #1 , sunddrottingin og húsbóndó ákveða að koma í sveitina í sólarhringsheimsókn. grillið dregið fram, sullað í pottinum, húsbóndó settur í smáverkefni sem þörf var á að græja í bústaðnum eins og að kítta í göt og setja nýjar lamir. renndum aðeins niður að Apavatni en þangað höfum við aldrei komið þrátt fyrir að vera aðeins í 20 mínútna akstri frá bústaðnum.

við renndum ekki fyrir silung en leystum það með því að kaupa hann bara beint af bóndanum. nú verður bara japlað á silung ofan á brauð næstu daga. ekki amalegt það.

Sumarfrí

Ég hef ekki miklar væntingar til góðrar veðráttu á pallinum hér heima.

Ég stóðst þó ekki mátið og keypti mér stórglæsilega sumarstóla til að hafa við

gamla sófaborðið frá tengdó. Kannski verður hægt að drekka morgunkaffið í morgunsólinni einn dag án húfu og vettlinga þetta sumarið. Kannski.

Okkur tókst nú samt eitt síðdegið að skella í okkur vöfflum í skjóli hússins milli þess sem bletturinn túnið var slegið. Ég meina það er barasta aldrei þurrkur (mjög svo blautur júní) og þegar styttir upp þá er sko vissara að draga út sláttuvélina. 

  

En þetta er svo sem allt í lagi, þetta veður. Það er alveg hægt að finna sér eitthvað að gera. Litlimann er búinn að vera í sundskóla núna í júní, svona rétt til að undirbúa hann fyrir skólasundið. Hann er búinn að vera voða duglegur og svei mér ef að hann er ekki sífellt að bæta tímann við að þurrka sér/klæða sig sjálfur. Það er allaveganna á hreinu að ég fer ekki með honum þegar hann þarf að bjarga sér sjálfur í 1.bekk.

Við fórum líka saman í golf á sunnudaginn var.

Litlimann var ófeiminn við að sveifla kylfunni sem reyndar var alltof stór fyrir hann.

Þessi mynd er eitthvað svo lýsandi fyrir alltjént  þessa ferð, Litlimann að berjast við að hitta boltann og húsbóndinn út í móa að leita að boltanum sínum...eða mínum!?!

Svo er líka hægt að dunda við ýmislegt sem er óklárað og/eða hefur setið á hakanum.

Ég hef verið að dunda mér við pínulítið heklað teppi. Það átti ekki að verða neitt, það er að segja ég var að kenna einni í vinnunni að hekla og brátt voru dúllurnar orðnar nokkrar svo að ég ákvað að drífa í að hekla þær saman.

Ég hef líka verið að lesa eitthvað annað en vinnutengt. Ég var að lesa Ljósmóðirin eftir Eyrúnu Ingadóttur. Alveg ljómandi góð bók sem er byggð á sögulegum grunni.

Mér finnst líka voða gaman að koma við í nytjamarkaðinum og þar leynist stundum gersemar. Ég meina ég fékk listaverkabókina um Luisu á 200 kr. Heppin ég. Ég sver það, bókin hefur ekki einu sinni verið opnuð. Ég hef lengi aðdáandi verka hennar og nokkrum sinnum gluggað í bókina á bókasafninu. Litirnir og myndefnið er svo frábært hjá henni. Svo er líka hægt að velta fyrir sér ferli hennar. Hvernig í ósköpunum stendur á því að hún var/er svo lítið þekkt? Það má velta því fyrir sér að ástæðan hafi kannski verið af því að hún var kona?

Það er líka stutt í léttlestrarefnið. Ég fann t.d. þetta gamla Burda prjónablað á nytjamarkaðinum. Útgefið 1982. Ég á svo sem ekki eftir að gera neitt úr því frekar en úr Lopabæklingunum sem ég fékk sent frá aldraðri frænku sem var handmenntakennari. Henni var hugsað til mín því að nú er hún að losa sig við uppskriftirnar/handavinnubækurnar og var svo ánægð með prjónaða sjalið sem ég sendi henni á aðventunni. Því miður er hún að verða alveg blind og getur ekki lengur gert handavinnuna sína. Aww...

Þetta er allavega fjársjóður í mínum huga og verður geymt sem slíkt. 

Barnahúfa

Ég er þessa dagana að nota upp garn sem leynist hér um allt hús.

Þennan fjólubláa lit átti ég eina staka dokku, og eitthvað hafði nú ég verið búin

að taka af henni því að til að ég gæti klárað húfuna varð hún í það grynnsta.

En Litlimann er bara nokkuð ánægður og segist ætla að nota hana. 

Garnið er Smart, uppskriftin úr Garn og gaman en Super Maríó sveppurinn er saumaður í eftir á.

Mánuðurinn sem leið

Maí hefur gjörsamlega flogið áfram og það er kominn júní.

Ég hef ekki gefið mér tíma til að taka til í garðinum en merkilegt nokk

virðist eitthvað koma upp ár eftir ár.

Líka stjúpurnar sem eiga að vera einærar.

Ég hef nú meira verið að njóta veðursins.

Hef til dæmis farið í hjólatúra með Litlamann sem er 

nýbúinn að læra að hjóla án hjálpardekkja.

Fór í afmælisboð bæjarins en leikskólabörn allra leikskóla Reykjanesbæjar 

voru búin að búa til heljarinnar veislu. Eins og alltaf eru leikskólarnir með á

hreinu hvernig á að gera hlutina almennilega og flotta.

Síðan hefur ekki farið fram hjá manni kjarabarátta.

Æji ég veit ekki...best að pæla ekki of mikið í því.

Svo fór ég á sýningu í Ráðhúsi Reykjavíkur, Handverk og hönnun.

Þar freistaðist ég til að kaupa mér handspunnið, handlitað garn úr Borgarfirðinum.

Er með pínulitla hugmynd hvað ég ætla að gera við það,

sjáum til hvað verður.

Og síðan ég lauk við enn eitt sjalið.

Það er svolítið hippalegt en svei mér þá ef það á ekki 

eftir að verða uppáhaldssjalið.

Garnið er Cascade 220 og uppskriftin er úr Maríu heklbók.

Hringtrefill

Fljótgerður hringtrefill, uppskriftin er úr Maríu heklbók.

Garnið er tvær hespur af handlituðu Merino sem ég keypti í garnbúð í Florida.

Sumir dagar

Sumir dagar eru langir. 

Verkefnin mörg og sér ekki fyrir

endann á að geta lokið þeim.

Vinnan sem innkoman er af er strembin

og verkefnin virðast einhvern veginn hlaðast upp.

Halda heimili er óendanleg vinna, 

elda, þvo, þurrka, baða, koma á ró á kvöldin.

Þá er gott að hafa handavinnuna, 

eitthvað sem tæmir hugann og 

árangur vinnunnar áþreifanleg.